yine nikotin kokuyor gece
kayıp yıldız sağanağına tutulmuş şehir
yorgun voroşların gölgesinde
bir keman hıçkırıyor
yitirilmiş yıllara,
çatlamış dudağımda sevda sözleri
ve tenim hasret dokunuşlarına..
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Sevgili Seval...
Ben, 'gece, yalnızlık ve yokluk' yazarken, bana 'başka konu mu bulamıyorsun?' derler sürekli ama biliyorum ki yaşam karşıtlıklar bütünü! Acının karşısında tatlı varsa ve siyahın karşısında da beyaz, nasıl 'yok' sayarız başkalarına göre bu olumsuzlukları?
Yoklukta yüreğin üşümesi...Senin o sıcacık yüreğin hiç üşümesin...
Sevgilerimle...
bütünüyle çok güzel bir şiir...beğenerek okudum...
tebriklerimle seval hanım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta