Kırıldı mazimden camdan fanuslar,
Çekildim önünden gözyaşlarımın.
Saplandıkça cana camdan kırıklar,
Çekildim önünden uykularımın..
Yaşadığım her an canlandı sanki
Taşıdığım her dün sonlandı sanki
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Duygusal ve hüzünlü,yüreğine sağlık,tebrikler
Ne kadar ağır bir tablo çizmişsiniz Necati Bey...
gözyaşına yol vermek iyidir bazen ama bu herşeyden vazgeçmek anlamında değil tam tersi yeniden şarz olmak içindir...
sizde çok iyi bilirsiniz ki yarın başka bir gündür...
Şiir mi? güzeldi:)
Selam ve Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta