Kıskanırdın Bir Edayla Şiiri - Gülay Özd ...

Öyle bir baktı ki;
gözüyle değil,
kalbiyle dokundu bana,
Şubat’ın ayazını
kıskandıran bir edayla
sanki…
Cennetül Baki’ye
hapsetmek gibi,
ruhumu sarıp sarmaladı
sessizce…

Gözlerinden süzülen
ateşli bir bahardı,
yüreğime indi
hiç beklemediğim anda.
O eda…
hem büyü,
hem bildik bir sığınak gibiydi.

Sevgiyle dokundu
en derin yerime,
bir kere değil,
her nefeste…
Ve ben,
Cennetül Baki’nin
kaybolmak istediğim yerinde
kendimi buldum.

Zaman bile eğildi önünde,
suskunlaştı takvimler içimde.
O an,
ne geçmiş vardı
ne gelecek
sadece o bakışın
sıcak yankısı
kalbimde.

Ve şimdi her bakışta
bir bahar açıyor içimde,
bir gülüşünde
cennet serpiliyor sesine.
Ben,
onun kıskandıran edasında
aşkla yeniden doğuyorum
sessizce.

06.03.2019