Çekeceğin Buymuş Gönül...

Senin çekeceğinmiş bu gönlüm,
Bu acılar, bu sıkıntılar işlediğin günahlardan ötürüymüş,
İşlediğin günahlardan dolayı çekeceğin varmış gönül...
Bu ağlayışlar hıçkırışlar,gizli gizli,
Dünyaya karşı gülerek dururken,
Yastığa başını koyduğunda ağlayışlar,
Gözlerini açamayışın utancından,
Bunların hepsi sana reva imiş gönül,
Yaptığın günahlarından dolayı,
Yaşanacakmış,
Bu acılar gelip kalbinin tam içinde kalacakmış...
Sana revaymış yani,sana hakmış...
Hak olan acıymış,ağlamakmış...
Ne yapalım,yaşanacakmış,
Gelip de gitmeyecek sevdaymış,
Bir günahmış,
Ardından gelen birçok günahmış,günahlar deniziymiş,
Her dilde aşkmış,her dilde yalan,
Herkesin gözlerinin içine baka baka “güçlüyüm” diye zırvalamakmış.
Sadece aynadaki kendi aksimize ağlayabilmekmiş,umarsızca,
En yakınına bile derdini anlatamamakmış,
Hep bir yalanı anlatmak,
Aynı yalanı yaşamak gibi,yalanı sevmek gibi,yalana her dilde alet olmak gibi,
Ama bunları yaşamak revaymış,
Dünyada çekmişsin işlediğin günahların bedelini,
Gelecek ve gitmeyecekmiş asla kalbinden bu acı,
Hayat boyu,son sesini verene,son nefesini alana kadar...
Son nefesinde bile onun ismini söylemekmiş,
Onun ismini söylemekten utansan da,
Söylediğinde herkesin seni yanlış anlayacağın bilsen bile,
Seni yereceğini,yerin debine atacağını bilsen bile,
Son nefesinde,hıçkıra hıçkıra,
Ama yutkunarak,sesli değil,aynı şimki gibi sessiz,
Başkaları duyar korkusundan,başkaları duyar da ne der korkusundan,
Gözyaşlarını akıtarak onun ismini söylemekmiş reva olan sana...
Bu anı sen yarattın gönül,bu anı kendine sen reva kıldın,
Ağlamak mı,delisin,
Hiç kimsenin yanında ağlamayacaksın!
Ömür boyu,hayatının son anına kadar,
İşlediğin günahı düşünüp,
O günahla haşrolunmaktan ürkeceksin ama,
Allah’a güveneceksin...
Güvenin hiç bitmeyecek ama,
Aşkın da bitmeyecek...

04.Mart.2010
12:23