Çek elini Kalbimden Şiiri - İbrahim Arslan

Sende geçtin bende geçtim o yoldan...
Geri bakma geri.
Hep ileri bak diyordun...
Herşey geride kaldı...
Ben geride kaldım.
Hiç bakmadın geri...
Sende gittin bende gittim o yoldan...

Bugün en deli sözlerim, en büyülü sözler bile sana.
Bitti...

Kestim umudumu senden.
Geride kalan üç güzel gün yok mu hatrına gelen.
Yedi buçuk yıldan...
Üç çocuk üç kanat sende.
Ben sarılmışım ama sarılacak birşey yok.
Ve kalmamış derman.
Sana bir tatlı bir acı söz etmeye

Bugün bu yoldan bende geçtim, bende gittim sende.
Bitti.

Yol...
Bitti...

Senle.
Sensiz olarak.

Kapandı gözlerim, mesutmusun bileyim.
Ben yokken...
Dünyanda.

Bir insan mutlu olacak elbet zorlamadan.
Ve sonradan değil.
Mutlu doğacak...
Mutlu çocukluk yaşayacak.

Ben senden mutluluk istedim.
Mutlu olsam...

Uyuyabilirdim...

Bu uyku bozukluğu senden hediye.
Sen mutsuz ettin diye.
Ben mutsuzum evet.

Sen dokuz yıldır mutlumusun...

Veremezsen cevabını bu Sualin kendine herkese.
Bas geç herşeye baş geç...

İstersen serilmişim önüne hep bir halı gibi.
Bir halı kadar kıymetim yok ya sende.
Yine bana bas, geç.

Gel gitli bu yoldan hiç gelme ama hep git.

Git artık giiiit.

Buramdan...

Bugün bilmem kaç Haziran.
Aslı var Aslım var sen yoksan.
Ve o senin gibi kansız değil vicdansız değil.

Sever ben gibi deli.
Seni bana unutturdu helal olsun ona.

Ya bu şiir ne deme bana?
Bu şiir seni yaşarken gömen bir şiir.
Yaşıyorum ama ben deme.
Sen bende öldün, yemin olsun ey gül...

Yapraklarını tek tek koparacağım...
Solmadım sensiz dersin sabret solduracağım.
Yüzünden zafer kazandım edalı gülüşleri alacağım.
Zaferi sen değil ben kazandım.
Sana rağmen ben ADAM kaldım.
Senin sizin bütün şerefsizliklerinize rağmen...

Çek lan elini bu kalbimden bu yüzümden...
Herşey bu kahrolası acılar senin yüzünden...
Bitti...

Bittin...

14.06.2025