Ellerimle suluyorum yine hüznün koynunda açacağını bile bile içimdeki kırgın solgun çiçekleri
Lafa gelince inan hiç kimse benim kadar sevmedi sevmez seni diyenlerin sözleri yansıtmıyor gerçekleri
İçimin taa derinleri yanıp yanıp sönüyor ne oluyor böyle bi yanım buz gibi bi yanım cehennemin dibi
Feryatsız figansız susuyorum ne zamandır hayırlısı deyip bekliyorum mutlaka vardır kaderin bi bildiği
Tutunmaya çalıştıkça kırılan bu kaçıncı dal düştüğüm bu kaçıncı dipsiz kör kuyu hesabını tutmadım ki
Uğruna savaştığım onca güzel şeyden geriye ne kaldı elimde şimdi inanacak sığınacak kimim var ki
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta