Zihnimde doğum sancısı çekiyor,
Fikrimi kerpeten misali kuşatmış amaçlar
Tutkuya dönüşmüş imkansızlık kefenini giyinmiş umutlar
Bir dokunulası zamanda can verecek sanki tüm imkanlar
Soğumuş bir beden misali içimden çekiliyor bir bir avazlar
Kiminin lütuf saydıkları hükmümde verilmiş ağır ceza
Hiç bir yürek gönül gözüyle görmüyor çığlıklarımı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
