Herkes değeri kadar ağırlığınca değer taşır kendinde,
Bildiği, bilmediği. Gördüğü, görmediği. Duyup ta kimseye söyleyemediği izler kalır yüreğinde.
Bazen sessiz sedasız gidişleri kendine yakıştıramaz,
Gurur meselesi yapar en çok sevdiği şeyleri bile.
İçlenmek, küsmek ya da ağlamak bir erkekte en son görünmesi gerekenlerdi onun gözünde,
Ama kahpece vurmak, aldatmak, sevgisini hiçe saymakta bir kadın lügatına sığmayacak kadar iğrençti.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta