Cedrina Şiiri - Ahmet Gürlek

cedrina

ah cedrina kim yazdı seni bana
karanlık gecelerde
hiç kimse uyutamadı beni senin uyuttuğun kadar
avutamadı sevdamı
avuttuğun kadar

ölüm depremlerinden kurtuldu yüreğim
içtim seni yudum yudum su ile
aktın damarlarımdan
nasıl da yaktın cedrina

kevser bile dindirmez şimdi susuzluğumu
söndürür cehennem ateşini de
söndürmez gönlümü cedrina

nedendir susuzluğum
söyle bana nedir devası
hangi yarenin destisinde
hangi badesidir çaresi cedrina

haydi söyle...
gülmek değil muradım
söyle ki ben de bileyim
içip yaren elinden bir yudum
ben öleyim cedrina

savruldum şimdi, kavruldum bir de
sen güllerin olduğu kapıya git
ben hangi kapıya gitsem bir sevdiğim var
açılmasa da kapılar
anlar beni sevdalar cedrina

hapsettim seni hücrelerime
saklandın en derindesin
hep bedende,
hep bendesin cedrina

ah cedrina… tüneller mi deştin
damarlarımdan geçti yolların
nasıl da al al duruyorsun alyuvarlarımda
kanımda nasıl da kırmızı
sen beyazdın oysa
tenin bembeyaz.
beyazlığın teninde,
kanımda kırmızın kaldı
sen kaldın canımda cedrina

söyle bana cedrina
hangi veli’nin delisidir yüreğim
söyle hangi gecenin karası
ne dideral ile geçer ellerimin titremesi
ne de lityumkarbonat ile yürek yarası
söyle nedir derdedevası cedrina

ah cedrina… gitme kal demedim
gitmem derdi ya
hep kalsa olduğu yerde
gitmese
biliyor gönlümü, gittiğini bilmese
yareme yaren nerede cedrina

ah cedrina… sen gelince aklıma
susuzluğum gelir
ve sen olmayınca bende
uykusuzluğum gelir

söyle bana seni kim aldı
üç yüzlük şarapnalın paslı çivisiydi kalbimde batan
tetanozdan beni kurtarmak sana mı kaldı
sana mı kaldı kalbimdeki kangren cedrina

...
doludesti & derdiderun
Kar üstünde beyazdır sevdalar…