Çay Sen Gibi Şiiri - Zeynep Musaoğlu

Özledim diyemedim
Çay içelim mi dedim.

Belki bir bardak çay
Ruhuma ilmek ilmek işleyen
Sohbet olur söz olur aşk olur...

Aldığım her yudum da,
mısralar dökülür yüreğimden
Kim bilir belkide ,
Şiir olur türkü olur dillerde

ÇAY içmek bahaneydi
Maksat bir dem muhabbeti
Gönlüme ömrüme ruhuma
Yamlızlığıma bir demdi Çay

ÇAY sen gibi
Şifâ gibi
İlaç gibi

Sen ve ben gibi Çay
Kahve ile kıyaslanamaz ki
Aynı kefeye konmayacak kadar
Kıymetli herdem..
Çay herdem can gibi...

Çay içmeye bahane mi yok
Yazın hararetim gitsin
Kışın içim ısınsın
Dertlenir çay dersin
Hastayım çay dersin
Yoruldum çay dersin

Ahh Çay
Her şeyi sana yükledik
Aşkı derdi ayrılığı hasreti vuslatı
Hafifletse ya kahve yükünü biraz

Hep mi sen cefakar
Hep mi sen hamal olacaksın
Bu kıymet bilmez insan oğluna

Çay, yâr'dır yârendir
Muhabbete ilhamdır, neşedir
Üşümüş yüreğe şifadır,

Çay
Şifâ gibi
Sen gibi
Ben gibi
Aşk gibi
Çay çay cann gibi
Çay canan gibi...