Çay Kalemime Şiir İçeceği

Çay bazı insanlara çok yakışıyor
Çünkü demlenmiş hüzün var içlerinde

Gönül ocağında özlem fokurduyor
Dile gelmeyenler dumanı üstünde

Yalnızlık derdini çaya anlat diyor
Tavşan kanı su arkadaş dinlemede

Ömür yolculuğumuz yurda çıkmıyor
Her insanın ruhu düşler gurbetinde

Çayın buharı gözüme yol alıyor
Yağmurum yürek evinin adresinde

Ah, can çıkmadan umut etmek bitmiyor
Yarınlar bekleme belirsizliğinde

Çay ver akşam içe yorgun dönülüyor
Yüreğim ter döküyor penceresinde

Hüzünlerimiz cana buğulanıyor
İnsan ağlarken toprak kokar teninde

Canım ellerinden çay içmek istiyor
O hâlâ uyumakta taş beşiğinde...