Çay Şiiri - Ülker İnalkaç

Bugün bir yerde, çay içmek istedim
Dostluğun hatırını sayan kim dedim?
Düşündüm düşündüm ve düşündüm
Sonra ağladım ağladım…
Oysaki bir çay içmek, istemiştim
Bugün bir yerde kahve içmek istedim
Şöyle falıma bakacak
Belki güldürecek
Belki ağlatacak
Nereye dedim dedim ve sadece dedim
Bugün bir yerde çay içmek istemiştim
Şöyle, iki laf edip anıları tazeleyecek
Güzel günlerden haber edecek
Sadece bir dostumu hatırlamak istemiştim
Bugün bir yerde çay içmek istemiştim
Yanında da simit iyi olurdu hani
Kime vereyim yarısını dedim dedim sadece dedim
Artık yoktu verecek diye söylendim
Yankılandı sesim bomboş odalarda
Bugün telefonla konuşmak istedim
Hafızamı yokladım
Numaralar aklımda yoktu
Telefon defterini aldım
Oysaki arayacak yerim yoktu aldandım
Sanki dostum var sandım
Bugün birini bekledim
Geçen saatlerde yarış ettim
Gözlerim pencerede kulağım kapıda
Ben geldim diyecek bir dostum var sandım
Cuman mübarek olsun
Demeyi de öyle özlemiştim ki
Ne de güzel lafızmış
İnan yeni fark ettim
Dost ruhun yarısıdır
Benim ruhum hep tamdı
Ne zaman bölünecek dedim
Bekledim sona eren zamanın içinde ben eridim
Bugün deniz hiç dalgalanmadı
Yağmurda hiç yağmadı
Rüzgârdan da ses yok
İnan benim hiç dostum yok!
Dostunsam senin için
Yani hem sen hem ben
Farkı var dersen
Bugün bir yerde çay içmek istemiştim
Artık canım ne çay istiyor ne de kahve
Dostsuz olmuyor her şey bahane
Gidiyorum meçhul bir âleme
İçimdeki duyguların resmiyim
Yalnızlık karabasan gibi
Bazen de cennet bahçesi gibi
Bütün isteklerim hatır içindi
Artık canım ne çay istiyor ne de kahve