Çarpı Şiiri - Habibe Merih Atalay

Hiçbir şey olmamış ben
Daha hiçbir şey olmamışken

Bana rastlandırıyorsun
Zorunlu sorunlu bir yasallıkta

Sonra..
Söz..
Varolmuş oluyorsun..

Elindeki megafonzin ağırmış
Birileri adına duyulmuş sesli sessiz
Olanca gövdelerden duyurulmuş haller
Taçları baloncuk baloncuk doyurulmuş
Bazı ihtiraslı emellerce petekli temeller
Dizili çizgili kazıklara dikilmiş leylekler
Plazalara fırlatılmış gollumlu mekikler
Göğü deler taşınmış Monarşik Oligarşik
Emperyal Kapital göçlük muhacir köprücük
Çoğunluk gönüllü güçlülükle güçsüz
Gönülcükleri bir bin kat daha ilmiklere
Asılı naasip olur olmaz binişleri
Munasip tapelerimize andır inişleri

Sonrası... varolmuş olurken
Varolmuş olursun, söz.

Gülümseyerekten avazın çıkıntığıncaya
'yok mu, yardım edin!' hikâyesi doğmuş
Okursun bir kaç yüzyıl taammüden..

Ne hevesle ama..

Çağın göbek taşında var bi keser
İn attır gari, kırmızı çantalı ince bastonlu
Siyah kuşamlı pembe yaz saçlı Irgat!

Kırışmış ciğerini bodoslama daldırıp da
Botoksla gıdaklatmak gelir içimden ya daha

Hayırlısı
Neyse o
Söz.

Kitap olmaya nazar depreme boncuk
Logo logolu logolar -vurulur- tıktık tık!