Soğuğun etimi geotin gibi kestiği, Güneşin bir ırgatın terli alnını delercesine hücum ettigi günlerde bekledim seni.
Günler , haftalar , aylar geçti.Dakikalar geçmezken Bahar terk etti bu şehri. Doğanın zaman kavramını yitirip Uzun uzadıya soluklanma vaktirdir dedigi günlerde kapımın önündeki umutsuz kaldirimlarda bekledim.
Oturup bekledim.
Gülüşmelerin artık sadece kasların kücük bir oyunundan ibaret oldugunu anladığım gün
Umudum çarmıha gerildi şehrin meydaninda.
Şehrin yaramaz çocukları tanıklık etti bu faili meçhul cinayete.
Kaldırımlarla oturup göçmen kuşlarin çığırtkan ve anason kokulu kanat çırpıslarında aradım gözlerini.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta