Güneş-Ay doğar batar, şu âlemin üstünde,
Yaşadığını öğrenir canlı-cansız, başlar rolüne.
Her şey kendine seçilmiş biridir, kendinin taklidini yapar:
Yağmur taşı toprak eder, akarsu akar.
Anadır sevginin anası, baba boranda aba, çocuklar çocukluğu temsilde.
(Aynada kendinden çok annesine ve babasına bakar çocuk;
Çünkü kendinden çok onlara aşinadır.)
Bu şehirde yağmur altında dolaşılır
Limandaki mavnalara bakıp
Şarkılar mırıldanılır geceleri.
Bu şehrin sokakları çoktur,
Binlerce insan gelir gider sokaklarında..
Her akşam çayımı getiren
Devamını Oku
Limandaki mavnalara bakıp
Şarkılar mırıldanılır geceleri.
Bu şehrin sokakları çoktur,
Binlerce insan gelir gider sokaklarında..
Her akşam çayımı getiren




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta