Güneş-Ay doğar batar, şu âlemin üstünde,
Yaşadığını öğrenir canlı-cansız, başlar rolüne.
Her şey kendine seçilmiş biridir, kendinin taklidini yapar:
Yağmur taşı toprak eder, akarsu akar.
Anadır sevginin anası, baba boranda aba, çocuklar çocukluğu temsilde.
(Aynada kendinden çok annesine ve babasına bakar çocuk;
Çünkü kendinden çok onlara aşinadır.)
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta