Çaresiz sürgünleriz Şiiri - Edibe Toğaç

Artık mahsur
Yaşadığını sandığım şu yüreğim
Ölüme götüren yolları
Arşınlamakla yükümlüyüm.

Bir anlamsızlık ki
Yapışmış boğazıma,
Gündüzü gecesi
Sersefil bir haldeyim.

Ne dost halden anlar,
Ne gelip gidenler…
Karanlık bir kâbusun ortasında
Sanırsın ki taht kurmuş yüreğim.

Ve sorarım kendi kendime:
İnsan neden doğar diye
Ölümü beklemekten öte
Bir hükmü yoksa eğer

Gördüm ki yaşamak,
Sadece ağır bir unutkanlık bize
Ve bizlerse
Kendi gölgemizi taşıyan
Çaresiz sürgünleriz.

Şiir - Edibe Toğaç (Yeni 2025)