Çaresiz kaldım Şiiri - Sami Gökay

Seni seviyorum, Allah biliyor,
Sen yanıyorsun, Allah görüyor,
Sen feryat edersin, Allah duyuyor;
Elden ne gelir, çaresiz kaldım.

Alıp kalemi eline, mektup yazdın,
Hayatını verip bana feda ettin,
Ben seni seviyorum, sen de “sev” dedin;
Benimde dermanım yok, çaresiz kaldım.

Ben de istemem kimseyi üzmek,
Çaresiz gözlerle bakıp süzmek;
İsterdim elele tutuşup gezmek,
Elden ne gelir, çaresiz kaldım.

Biçare kalbini bana verdin,
Ben candan seviyorum, dedin;
Sevmek elde değil, sen de bildin,
Elden ne gelir, çaresiz kaldım.

Gözümde yaş kalmadı, silesin;
Bu biçare garip, söyle neylesin?
Başka çare yok, bunu bilesin;
Elden ne gelir, çaresiz kaldım.

Gözlerine yaş dolmasın, istemem,
Saçlarına ak düşmesin, istemem;
Bir tek dileğim var Rabbimden:
Mutlu ol yeter — çaresiz kaldım.
07.11.1988