Gördüğümde o mahzun halini,
Gözüm gözüne değmesin istedim..
O anda düşününce ahvalini,
Hastalığın yüzüne değmesin istedim..
Gittiğin araba sanki üstüme yürüdü,
Biliyorum içini hastalık bürüdü,
O virüs neredeyse yerde sürüdü,
Eğrilerin düzüne değmesin istedim..
Diyecek söz bulamadım kaçtım kolaya,
Dönüşü yok! Nasıl bulaştın bu belaya?
En içten dualarım ulaşsa arşı alaya,
Dileğim sözüne değmesin istedim..
O derin ve manidar son bakışın,
Yutkunup boğazımdan aşağı akışın,
Baktığım anda kora döndü yakışın,
O ateşim közüne değmesin istedim..
Ölümü unutup elinin tersiyle itenin,
Bir nefesten daha yakın ötenin,
O yorgun sırattan ince tenin,
Kefenin bezine değmesin istedim..
ÇAKIR gafletle isyanın tam eşikinde,
Sanki umutlarım yokluğun beşiğinde,
Konuşmayıp ciğerden öksürdüğünde,
Ye’sim filizine değmesin istedim..
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!