Çaresiz Şiiri - Bayram Yelen

Bilmedim görmedim sevinç nasıl şey.
Boynumu sessizce büktüm çaresiz.
Akıl erip, güç yetmemek asıl şey
Bir duvar dibine çöktüm çaresiz.

Saklı lafı tellal olup ünlüyor
Beni dinlemiyor, eli dinliyor
Ne söylüyor, nede laftan anlıyor
Yumruğu masaya çaktım çaresiz.

Ayazda kalmışım çul da gelmesin
Ağız tadı yoktur, bal da gelmesin
Gemi, sandal, kayık, sal da gelmesin
Limanla denizi yaktım çaresiz.

Şöyle bir maziye, atiye bakıp
Huzur biçilir mi, acıyı ekip
Sehpa kuruludur, kürsüye çıkıp
İpimi elimle çektim çaresiz

Yağmurda, rüzgarda, karda sinmedim
Kor oldum, nar oldum fakat sönmedim
Hedeften sapmadım, geri dönmedim
Yaydan fırlatılmış oktum çaresiz

Yeleni aklını yitiren deli
Olmuşla olacak farketmez hali
Her taraf mayınla, pislikle dolu
Basmayayım diye sektim çaresiz