Çaresiz Şiiri - İdris Gün

Ben geceleri yaşardım sensiz,
Seni yıldızlarda aradı gözlerim
Sen sessizliğimin en güzel sesiydin.
Hayalin canlanırdı tüm benliğimde.

Bilsem ki uzaklar yakınım olur,
Bilsem ki batan güneş senin için doğar,
Bilsem ki aşkından mecnun olurum,
İşte o zaman beklerim bir ömür boyu.

Hasretin kemirir yüreğimi,
Bir volkan ateşi gibi,
Neden gittin ki hiç sormadan,
Beni Hiç Özlemedin değil mi?

Bir düşündüm de bizi,
Gerçekten Çocukmuşuz biz,
Çocukça sevip çocukça ayrılmışız.
Olsun yine çocuk olalım biz.

Hani seni görünce gözlerim,
Dilim Tutulur, ellerim titrer ya,
İşte o zaman büyüyorum.
Büyüdükçe alıyorsun hayatı,
Sevmeyi, sevilmeyi, aşkı ve çaresizliği.

Bil gül gibi sevdim ya seni,
O gülümde kuruyup gitti...