Çaresiz Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Bir tutkuydu bu sana duyduğum
Elimde kalemim anlatmaz çaresiz
Yüreğimde yangındın sönmez ateş
Şimdi dilim söyleyemez çaresiz

Kutup yıldızı eşti mercan gözlerine
Sis basmış göğü göstermez gözlerime
Tükendim vefasız fer bitti özümde
Şimdi yürek çağlayamaz çaresiz

Züleyha misali âşıktım cemaline
Yusuf duasıdır şimdi olan dilimde
Yanıtsız sorular dolanır beynimde
Bulsam da artık devalarım çaresiz

Yollar yollara arşınsız tez kavuşur da
Gözler sözlere erişir vuslatı bulur da
Yürek yüreğe vuramaz bir daha asla
Kader mahkumu olmuş aşklar çaresiz

Bak hazana erdi mevsim ömrümde
Güneş doğmaz artık yaralı gönlüme
Can candan çekilince her şey nafile
Ömür sarar geriye zamanlar çaresiz