Çare sendin! Şiiri - Mustafa Cilasun

Biliyorum ki
Şimdi çok uzaklardasın
Bir nebzede olsun hatırlanır olmayı

Senin ak
Yüreğinde hazzı yaşatmayı
Ne kadar isterdim, bilmeni dilerdim

Lakin şimdi
Çaresizliğin iklimindeyim
Sensizliğin hükmüyle nefesler hüzün

Umutlarım
Solgunluk hicranıyla sancı
Gözyaşlarım dalgalar misali hep saklı

Anlatamam
Sana hasrete duçarlığımı
Hissiyatında ki kaybolan acı varlığımı

Sana mahkûm
Olduğum hazin ayrılığı
Ve bizarlığı, varlığımdaki anlamsızlığı

Benim için
Nihayet şevkin bittiği andır
Umutların kuraklığını sakin yaşamaktır

Hissiz kalmaktır
Hedefsizce salınmaktır
Rasgeleliği kuşanarak hüzün solumaktır

Bilseydim
Adresini nefeslendiğin iklimi
Varlığımı heba ederek uzaktan da olsa

Sana bakıp
Halinde kaybolmayı isterim
Öylece yetinerek sessizliğime çekilirim

Senin
Umutlarında ki mutluluğun için
Niyaz ederdim, ömrümü vakfederdim

Her türlü
Müşkül için nöbet beklerdim
Senden habersizce, takibinde erirdim

Nefesimin
Nihayetinde sürur içinde
Mezarımın çiçeğiyle seni davet ederdim