bülbül dildedir güzünde gizem bulur
bülbülde sızı derin gülün yarası
çiler ömrünce sevileşecek seven
orası bahçe bülbüle sevinir gül
bahçede bülbül uçar gül gökte açar
oysa süremdir denize ağılanır
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Duygulu, gönlü okşayan bir şiir. Kutlarım. Selamlar...
haddım olmayarak 'bahçede güller açar, gökte bülbül uçar' şeklinde yazsak nasıl olur gerçi şair daha iyisini bilir güzeldi kutlarım
Kutlarım hocam, anlamlı bir şiir Saygılarımla..
İmgeler iyiydi. Kalemine sağlık.
bahçede bülbül uçar gül gökte açar
oysa süremdir denize ağılanır
saçar kokusun renklenir ahengiyle
bir heves geçer bülbül sevgiye doysa
210210-11denizli
Ozan Efe
Kutlarım üstadım, anlamlı güzel bir şiir
Saygılarımla.....
Kutlarım üstadım, anlamlı bir şiir
Saygılarımla.....
yüreğine sağlık arkadaşım,güzel bir şiir..şair kepez
Ehüm
Bülbül kolay kolay sevgiye doymaz,hele ki gülün sevgisine.
Yüreğine sağlık sevgili Ozan.
şiir bir ahnek nehridir ki ondan uzak duranı kurt kapar .ona yakın duranıda kral yapar,ahenk ,türk şiir örgüsünün dışavurumsal ve öze dönük argümanalarının ses tınısındaki mücevherliğine izin vermiş bir imaj ruhunun nehirdeki izleridir,bu bakımdan bizlerin hakiki şiir denemeleri mutlaka sabırsızlıkla devam etmelidir,çok çalışmalıyız çok,yazdıklarımız şiir mi? onlar olsa olsa bu deli nehirin akisleridir.....
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta