1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Cansuyu
Uyurken açlığın sıcak koynu gözlerinde
Rüzgarların alıp götürdüğü kuru dumanlardan
Ölü yaprakların çıkardığı hışırtılara kanat açtım
Felç gibi üstüme çullandı anılarım
Çentik atıyor günlerime
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Güzel bir anlatım olmuş. Tebrikler.
Güzel bir anlatım olmuş. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta