1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Cansuyu
Uyurken açlığın sıcak koynu gözlerinde
Rüzgarların alıp götürdüğü kuru dumanlardan
Ölü yaprakların çıkardığı hışırtılara kanat açtım
Felç gibi üstüme çullandı anılarım
Çentik atıyor günlerime
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Güzel bir anlatım olmuş. Tebrikler.
Güzel bir anlatım olmuş. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta