İşte gidiyorum sevgili... Giderken sana bırakacağım emanetlerim var, onlara iyi bak olur mu? Zira onların yükü ağırdır ve içlerinde kara bir sevdayı barındırırlar.
Yüreğimi yüreğine emanet ediyorum. Üşümesin, yüreğinin sıcaklığıyla sar sarmala onu. Bil ki içinde sen varsın.
Ruhumu bırakıyorum bir de. Ruhuna kat ki onlar birlikte her zorluğu aşacaklardır emin ol.
Sadece bedenimi alıyorum giderken yanıma. Sahip olduğum en değerli şeyleri sana emanet ediyorum. Zira onların sahibi sensin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var