Canım Yanıyor Şiiri - Fikret Kaban

Dar ağacında boynumda ipi
Görseydim bu kadar canım yanmaz idi
Bayrağı göklere çeken elimi
Kesseydiniz bu kadar canım yanmaz idi

Elimden aldınız aşımı ekmeğimi
Akıttınız oluk oluk gözyaşımı
Her zaman gezdiğim o dik başımı
Ezseydiniz bu kadar canım yanmaz idi

Yok ettiniz ümidimi hayalimi
Sökmek istediniz vatan sevgimi
Düşmana doğrulttuğum silahımı
Sıksaydınız bu kadar canım yanmaz idi

Bir daha bilmem güler mi yüzüm
Yok edilemez devlete olan saygım
Bir gün toprak olacak elbet naaşım
Parçalansa bu kadar canım yanmaz idi

Fikret’im Allah bilir kul bilmezse
Zulüm biter zalim gidince
Vücuduma saatlerce işkence
Yapsaydınız canım bu kadar yanmaz idi
Fikret KABAN