Canım Anneme Şiiri - Mazlum Cihangir

Varlığını herşeyinle,
Bana verdin anneciğim.
Hiç bıkmadan hoş sesinle,
Gülümserdin anneciğim.

Emeğini, tüm gücünü,
Gecen ile gündüzünü,
Esirgemeden sütünü,
Vakfederdin anneciğim.

Soğuk sıcak hiç demeden,
Yorulsan da dinlenmeden,
Her zorluğa çekinmeden,
Göğüs gerdin anneciğim.

Hastalansam her yer zindan,
Ben güldükçe mutlu dünyan,
Sevinçli şen gördüğün an,
Kalmaz derdin anneciğim.

Öpülesi ellerin var,
Baldan tatlı dillerin var,
Ne de güzel hallerin var,
Müjdelerdin anneciğim.

Her annenin ilk dileği,
Mutlu görmek aileyi,
Sevilmeyi ve sevmeyi,
Hak ederdin anneciğim.

Ana gibi yar olmazmış,
Gönül gözü kör olmazmış,
Gözyaşında kir olmazmış,
Siliverdin anneciğim.

Ağlamasın hiç anneler,
Kutlu olsun hep haneler,
Yaşasın o şahaneler,
Yuvan yurdun annaciğim.

Bastığın yer Cennet imiş,
Şükür ile minnet imiş,
Hem farzmış hem sünnet imiş,
Gönendirdin anneciğim.

Bir gün gelir, ayrılırsak,
Dağdan dağa savrulursak,
Hasret ile kavrulursak,
Üzülürdün anneciğim.

Çiçeklerle geldim sana,
Dur öpeyim kana kana,
Atılayım kollarına,
Cihangir'din anneciğim.

Helal eyle emeğini,
Hak var etsin dileğini,
Mazlum buldu meleğini,
Sevindirdin anneciğim.

(Gaziantep, 27.03.2007)