Öldürüp birini…
Gömdüm toprağa
Dışarıdan bakan hiç kimse anlamadı
Oraya ne koyduğumu…
Yalnız ben bilirim, o mezarda ne olduğunu…
Ve yalnız ben, bir gülüşün solduğunu…
Bir gülün…
Bir ömrün…
Tıpkı
Sevdiğini kalbine gömenler gibi, gömdüm…
‘’Unuttum’’ diyenler gibi!
Ve…
Dışarıdan bakan hiç kimse anlamadı…
Fakat
Ben biliyorum;
Kalbindeki cesedin kime ait olduğunu…
Orada, boylu boyunca uzananın,
Uğruna öldüğüm,
O kadın olduğunu…
Ancak
Anlayamadığım tek şey var!
Çözemedim bir türlü;
Katili kimin vurduğunu!
Antakya, 22 Mayıs 2020
Ali Özkan Asafoğulları
Kayıt Tarihi : 22.5.2020 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!