Canan Yaşar Şiirleri - Şair Canan Yaşar

Sabah ayaz üşümüşüm.
Penceremin perdesine bakıyorum, içim geçiyor.
Kahpesin hayat! Deliliğim eşikte…
Gülümsediğin yüz benim değil.
Başbaşayız
Yüreğime bastırdığın hüzün,

Sabah 5 15 gözlerim kapalı düşünüyorum

Sabah 5 15 gözlerim kapalı düşünüyorum bu gün bayram şimdi kalkmaya davransam kimsecikler yok biraz daha gözlerim kapalı yatakta kalayım en azından saat 6 olsun diye.....Tam 45 dakika zamanla cebelleştim. bayram sabahı saa 6 tıda yataktan kalktım evi toparlayıp mesajlara göz attım annemlere gidecektik kızımla... hazırlanırken seslendim
- Zehra hadi hazırlan anneannene gidiyoruz
- Tamam anne biraz sonra hazırlanıcam
- Zehra saat 8 de evden çıkmamız lazım minübüsler ancak 45 dakikada varıyor

Ne çok ölü var ne çok ağlayan demişti
Çocuk üşümüştüm.
Sebepsiz yüreğimin ıslaklığı düşmüştü gözlerimden
Ellerine,müjganla öpüşmüştüm.
Bir ölü duysa sessiz çığlıklarımızı,
Ayak ucunda yer açardı diye fısıldadığımızın ertesi

10.05.2014 öğleden sonra saat 15 20 gözlerim kapalı düşünüyorum ayak bileğimin acısı anlatılır gibi değil sesimi çıkarsam bağırsam fotoğraf çeken arkadaşların burnundan gelecek içimden sus canan dedim 5 dakika önce ayağımın iki kaya arasına girmesi sonucu dengemi kaybedip düştüğüm yerden doğruldum aşık kemiğinin yandan dışarı çıktığını gördüm acı büyük yapacak bişi yok elimi uzatıp oyuğa yerleştirdim eskilerin tabiriyle içim yandı Veli seslendi o ara
_Kim var orda
_ Benim Veli
_ Hayırdır
_ Düştüm
Çalıların arasına gelip yerde oturu bulunca şaşkın bakındı

Kuru nehirlere benzemiş düşlerim
Memleketim yurdum vatanım diye yanarken
Küçük bir israilli kız oluyorum nedensiz
Ninem arap saçlarıma bağladığı fırtına koptu kopacak
Genç kadınıyım bir zümrenin
Özgürlük dürüstlük hak getire

Sen gülüyorsun, bütün bulutlar maviye bulanıyor
Mehtabın kucağına oturuyor hüzün
Kasıp kavuran rüzgar oluyor gülüşün
Güneş göz kırpınca şavkın vuruyor gözbebeklerime
saçlarımı soluyor fütursuzca yüzün
sağ yanım sen

Seni düşünmenin sınırı yok,
Her sabah uyanmadan gece içime çektiğim, nefesinle uyanıyorum.
Gün ışıyor istemeden, salıveriyorum.
Yudum yudum içtiğim hayat gibi ellerimden akıp gidiyorsun.
Geri dönülmeyen zamanların tahtına oturtup seyrediyorum seni
Tane tane doluyorsun gözpınarlarıma,

Seni seviyorum demelisin
Sessiz sedasız
Yıldızlar düşmeli kucağıma
Hiç görmediğim bakışlarını işlemeliyim
İpek bir mendile
Sevda türküleri söylemeli yüreğin

Yüreğim ağzımda
Ortasında paslı bir çivi
Pasında yıkanan gözlerim kan çanağı
Uzandığım asuman ayaklarının altında
Gece uykularıma düşen dudak kıvrımların
Çıkılmaz sokak

Yüzümün çizgilerinde gölge gibi gezinen Sevgili.!
Bu sabah bir kaç çizgi daha yakın daha derin gel
Başım dumanlı
Tam dudaklarından yakalamışken mutluluğu.
Dur gitme adım atma eşiğimden öteye.
Çizgilerimin derinliği artmasın ardından