Anmasak maziyi baksak önümüze,
Ufukta güneş,
Gökyüzünde bulut,
Yerde deniz,
Kalbimde sen...
Anmasak maziyi baksak önümüze,
Karanlık,
Ne korkudur,
Ne yalnızlık.
Karanlık,
Bir çığlıktır,
Bir sis karanlık.
Bakarken uzaklara gözlerim,
Yarım kalmış bir mevsimi özledim,
Çok ama çok uzaklarda gördüğüm,
Aşk dolu o sözleri özledim.
Umutlarımı özledim,
Hayallerimi özledim,
Ellerimi uzatsam,
Tutar mısın?
Gözlerine baksam,
Gözlerimden gözlerini kaçırmadan,
Seni seviyorum diyebilir misin?
Yüreğimin atışını hissettirsem sana,
Karşılaşmayalım seninle bir daha,
Bakışmayalım öyle kaçamak.
Ne sen tanı beni bir daha,
Ne ben farkedeyim seni.
Öyle umursamaz bir tavırla,
Etrafını sına yavaş yavaş.
Her an yolun hep karşısındaydık,
Hep, bir yerlerde karşısındaydık hayatın...
Umudun karşı köşesinde,
Sevginin, hep ama hep bitişiğinde,
Özlemin, her an kucağında
Ama sevilmenin,
Yavaş yavaş sana olan güneşim batmakta
Ve yeni bir güne sensiz başlamakta
Artık, sensiz ve sessiz fırtınalarım
Ve yorgun bir o kadar da sıkılgan yüreğim
Artık, beklemeyecek gözlerim
Seni yollarda
Boş pencerenden baksa gözlerin,
Uzatsam ellerimi ve tutsa ellerin.
Bu boşluk boşluk olmasa,
Ve sen olsan karşımda.
Gözlerin gözlerime baksa,
Ellerin ellerimden tutsa.
Buğulu bir hava
Mahsun ve kırgın bir rüzgar
Küçük bir yol ayrımı
Büyük bir ayrılık var
Üzerine sinmiş
Hüznün kokularını
Söyleyecek sözüm yok inan
Yüreğim mühürlenmiş aşkın ile
Bakışların, sevdan, sanki yalan
Çaresizim şu gönül derdinde
Ellerimde ne umudum var artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!