Çanakkale Şehitleri Şiiri - Meryem Şahin

Ilık bir gün döküldü/ kayanın olanca sertliğine
Daha da bir kızardı gün
Parçalandı kayalar unufak oldu
Gökyüzü bıraktı emanetini kutsayarak
Ve kızıla boyanıp
Karıştı toprağa kemikler etler tırnaklar/ ve saçlar

Daha da bir kızardı toprak/ gün gülümsedi
İmbatlar esti
Taşıdı buhur kokulu soluklarını bir bir uzaktan
Dalgalar çıldırdı/ çamlar yerlerinden söküldü/ ve çığlıklar sardı yarımadayı
Ve şehadet sesleri ile geldi gelenler
Bir bir uçarak/ koşarak/ ve coşarak

Bak göreceksin göklerde yansıyan yüzlerini
Rüzgarın savurduğu sırma saç tellerini
Ve ellerini/ kabzalara yapışmış ellerini

Dinle bak duyacaksın tekbir seslerini
Dimdik ayakta canlı bedenlerini
Çarıksız, çorapsız, yorgun soluk tenlerini
Dalgaların uğultuna karışmış
Bir hıçkırık gibi bir ninni gibi terennüm
Gıcırdayan ahşap merdiven taşır şimdi geçmişin izlerini

Ne söyler uğultusu denizin
Ne anlatır kayalara karışan kan
Ve ne bildirir taşı toprağı güneşi yıldızı karataşı bu şehrin
Ne gözler gördü ne kulaklar işitti diyor böyle bir destan
Baktığın her yer geçtiğin her sokak yürüdüğün üzerinde
Mazi canlanıyor şehitler canlanıyor Çanakkale’nin her zerresinde