Çanakkale Geçilmez Şiiri - Ercan Kurban

18.03.2008
Tepeler ve dağlar söyleyin bana,
Üzerinizde kaç şehit yatıyor?
Kana ve kine susayan düşmana,
Kim aşkla yılmadan kurşun sıkıyor?

Her köşesinde derin bir sessizlik,
Derelerden hâlâ hüzün çağlıyor.
Ormanlar koynunda artan yalnızlık,
Çanakkale: “vatan vatan” diye ağlıyor.

Yanan yüreklerden damlayan sızı,
Bir kalbe değil, kalplere akıyor.
İmanla koşuşun durmayan hızı,
Coşkun sinelere huzur takıyor.

Her yerde yazılı “geçilmez” diye,
Mehmedin gözü düşmana bakıyor.
Bu vatan, ecdattan eşsiz hediye…
Çanakkale’den artık sevgi akıyor.

Geziyorum ormanları, koyları…
Sessiz ve derin, bir seda yükseliyor.
Unutmayın biz şehit ataları…
Birden gözlerim maziye bakıyor.

Başında kınası Yozgatlı Ali,
Şehidimin türküsünü söylüyor.
Elinde silahıyla Aydınlı Veli;
Düşmanların gemisini gözlüyor.

Garip anam, türkü yakıp oğluna:
“Git oğul, vatana kurbansın.” diyor.
Her giden fidanın sarılıp boynuna,
Hasretini gözyaşıyla süslüyor.

Düşman, her yanda kusarken kinini…
Mehmetçik zalime geçit vermiyor.
Sırtlanlar kurmak isterken inini,
Türk askeri, aslan olup kükrüyor.

Boğazın suları derin mi derin,
Üzerinde hep gemiler kaynıyor.
Vatanına kurban olan neferin,
Dili:“Çanakkale geçilmez” diyor.

Her yanda top tüfek bomba sesleri…
Binlerce can ötelere uçuyor.
Destanlar yazıyor Türk’ün askeri,
Şehit olanlarsa Hakka koşuyor.

Anadolu hicran gömüp kalbine,
İsmaillerini kurban ediyor.
“Namahrem basmasın İslam iline,
Kirlenmesin canım vatanım” diyor.

Yedi düvel gelmiş Çanakkale’ye,
Zulmünü hunharca kusup duruyor.
Asker, yurda düşman girmesin diye,
Bir siperden diğerine koşuyor.

Açlık, yorgunluk, sefalet diz boyu…
Deniz ejderha, ateş püskürtüyor.
İnsanların en acımaz soyu,
Kinini kusup vahşet körüklüyor.

Cepheden cepheye koşan Mehmetçik:
“Sen vatanıma giremezsin” diyor.
Yığınla mermi, bomba, süngü dipçik…
Siperlere düşüp talan ediyor.

Ehli salibin zalim, asi yüzü,
Çanakkale Denizi’ne yansıyor.
Talan ediyorlar yokuşu düzü…
Düşen bombalar dağları sarsıyor.

Her yanda feryatlar her yanda acı…
Sömürgecilerse kana doymuyor.
Ağlıyor sılada yar, ana, bacı…
Her yerde top, gülle, mermi kaynıyor.

Yağıyor kurşunlar hep siperlere,
Mehmetçik düşmandan asla yılmıyor.
Uzaktan kan kusmaya gelenlere:
“Çek pis elini, giremezsin” diyor.

Maziden dönüyorum ben bu güne,
Hey şehidim rahat uyu diyorum.
Biz torunlarınız sahibiz düne,
Ruhunuza dua gönderiyorum.