Geldi demir yığını, kustu öfkelerini,
Ne mermi nede ölüm, korkutmaz Mehmet’imi,
Yürekte ki o iman, her şeyi yere serdi,
Son kale Çanakkale, geçilmedi geçilmez,
Siz gibi gâvurların, bizlere gücü yetmez.
Yedi düvel geldiler, bunlar hasta dediler,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta