Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Çanakkale
Ölümle dans ederken tek dertleri bu vatan
Bulduğunda yediler kaynamış buğday aşı
Korku nedir bilmeden dim dik giderken atan
Gelecek yavrulara yapmalıydık biz aşı.
Annelere doymadan ağızda süt kokusu
Al bayrağı andıran bir mübarek dokusu
Yedi düvel birleşip ezdi gâvur sokusu
Çocuk bile değildi daha on iki yaşı.
Düğüne varır gibi koştu sona gülerek
Kalan yaşasın diye toprağı ar bilerek
Her biri bir dev oldu bedenini silerek
Öyle yiğittiler ki akıtmadı gözyaşı.
Atladılar mermiye canlarını yok sayıp
Doksan yıl öncesinden koca bir nesil kayıp
Emanet korunmazsa olmaz mı bize ayıp?
Veda bile etmeden kınalandı o başı.
Her köşesi bir cennet kutsaldı dağı taşı
Rüyaları süsledi yârin kirpiği kaşı
Gömülsün bu denmesin bir daha mevta taşı
Ülkeme yanlış bakan inşallah olur şaşı
İNŞALLAH ŞAŞI OLSUNDA BİRDAHA CÜRET ETMESİN HERKİM OLURSA ÜLKEME ÇANAKKALEMİZE TAM PUANLA SEVGİLER ÜSTADIM
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta