Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ben, aşını ekmeğini yedim bu toprağın,
Tarlasında saban sürdüm,
Dağlarda koyun güttüm.
Bu topraklarda ağladım,
Bu topraklarda güldüm.
Bu topraklara, nice canlar verdim.
Özgürlük özlemlerimi bu topraklara ektim.
Bunun için benim savaşım…
Hey karşı yakadan bakan asker,
Düşündün mü sen hiç?
Şimdi neredesin, yaptığın savaş kimin için?
Muhteşem bir finalle taçlanmış değerli şiiri ve şairini kutluyorum...
Şiirin son bölümü çok anlamlı, çok doğru. Hiçbir savaşta toprağını, ülkesini savunanlar dışında hiç kimse bilmez neden orada olduğunu, neden savaştığını.
Kaleminize sağlık sayın Reşat Karabağ..., güzel ve anlamlı şiirinizi kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta