Bir türkülük yolumuz var ekmeğimizden evimize
Günün yorgunluğu ter toz içinde sırtımızda
Çavuş görüldü mü aşağıdan hızlanır tırpanlar ufalmaya başlar dağlar
Sabah altı öğleden sonra iki ve yevmiye milyon yirmi iki
Gece onbir olmuş güneş hala kafamda sanki ağrısı bitmeden yarın doğacak
İşten kaytarma isteğimizi bastırıyor terli terli ekmeği süt kokan insanlar
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Harika bi anlatım,öyle sürükleyiciki,yaşıyor gibi okudum.Kazı yapan,kazanan ellerin dert görmesin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta