Bir türkülük yolumuz var ekmeğimizden evimize
Günün yorgunluğu ter toz içinde sırtımızda
Çavuş görüldü mü aşağıdan hızlanır tırpanlar ufalmaya başlar dağlar
Sabah altı öğleden sonra iki ve yevmiye milyon yirmi iki
Gece onbir olmuş güneş hala kafamda sanki ağrısı bitmeden yarın doğacak
İşten kaytarma isteğimizi bastırıyor terli terli ekmeği süt kokan insanlar
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Harika bi anlatım,öyle sürükleyiciki,yaşıyor gibi okudum.Kazı yapan,kazanan ellerin dert görmesin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta