'Şömine başı, güzel müzik, keyifli sohbet'e doğru uçağa bindiğim an çok hoş bir gündü... ve anılarımın arasında onunla ilgili parantezi bu cümle ile açtım:
"Cana yakın biri olduğu sıcacık ses tonundan anlaşılırdı"
Hangi cümlelerle kapanacağını bilmiyordum. Bildiğim yine güzel yine keyifli yaşanmışlıkta olacağına dair sezgilerdi çizgiyi çeken.. Bu 'öngörüş' nerden kaynaklanıyor!? desek, yıllar önceki bir gece sohbetimiz açar bunu bize.
O gece, iyi dileklerimizle kapattıktan sonra telefonu, sesi boşluğun sesine karışıp da dönüşürken sessiz bir sızıyla sol yanımdaki sancıya, hayır.. ağlamamış, gülümsemiştim.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta