Can Yoldaşım Şiiri - Ayşe Manav

Şimdi sen günaydın derken sabaha,
Ben iyi geceler bile diyemedim akşamlara,
Gecenin karanlığı, kol kola girerken gün ışığıyla,
Sürgünlerde yüreğim, çıkmaz sokaklarda,
Hasretin ağır geliyor can yoldaşım,
Çık gel artık yollarıma.

Ezan sesleri çınlıyor sabahın dört bir yanında,
Kuşlar ‘merhaba’ diyor yeni günün ışığına,
Bak gözlerim gittiğinden beri yollarda,
Özlemin kör bir düğüm boynumda,
Nefessizim can yoldaşım,
Gel artık canıma.

Seni sevince anladım yürek sızısını,
‘Seni çok özledim’ derken kalbimin acısını,
Uykuların firar ettiği gecelerin sancısını,
Bilmezdim bu kadar can yaktığını,
Neredesin can yoldaşım,
Gel de dindir gözlerimin yaşını.

Seherin kızıllığı düşerken güne,
Çiğ damlaları birikir yüreğime,
Kırlangıçlar dans ederken eşlerine,
Bir sabah çıkıp geleceksin ezelden, ebede,
Can yoldaşım her sabah beklerim seni ben,
Giderken bıraktığın yerde.

16.02.2008