Gülümsüyordu yedi renk,
Kızıl saçlarının arasından yüzü görünüyordu..
Bir de gülümsemesi afetti resmen,
Acılarımı yıkıp geçiyordu..
Nasıl bir dosttu bilmiyorsunuz..
Ellerinden içtiğim kahvelerin hatırına..
O kadın öyle bir gülümsüyordu ki,
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Teşekkürler :)
Güzeldi;
Yüreğine sağlık...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta