Olmak ne yüreksiz salınışlarda
Öylesine edilgen kılmak yaşamı
Har içinde ne zaman ne mekânda
Bölünmüş çatlayan tohumda açacak
Her an yaşanarak acısı ağır bassada
Ben sana sen bana kana(ya) caksın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
