Yolumuz bir yöne çevrilmiş nereye bilmesek te
Yol almaya devam ediyoruz hayat çizgisinde
Kimi zaman yalnız başımıza kalıyoruz enginde
Kimi zaman sanki her kez doluyor etrafımıza
İnsan binlerce kişi arasında bile yalnız olur
Yalnızlığım gönül kafesimin boşluğundadır
Sana can dostum demek geliyor inan içimden
Sevdiğim demek yasak bana bunu iyi biliyorum
Çünkü başkasına sözün var sevdiğim diyemiyorum
Can dostum dedim diye sakın gücenme ne olur
Senin durumun gülüm bunu dememi gerektiriyor
Uzaktan görmek mutlu olduğunu bilmek yetecektir
Benim sevincim senden gelen haberle şenlenecektir
Ayrılık demeyelim biz buna senden hiç ayrılamam
sadece birleşemeyen ellerimize yeni yol çizelim
Sevda değil de can dost olarak bu yolu değiştirelim
Sen gülmelisin hayatın boyunca bana yetecektir
Mutluluğun bilesin benim mutluğum olacaktır
Biz birbirimizi gönül gözüyle gördük sevdik
Senin gönlünde yerimin olduğunu bilmek yetecektir
Bir gülüşüne bu can düşünmeden fedaya edilecektir...
Hasibe Kaya
29-04-2009
saat:07.30
Kayıt Tarihi : 1.7.2009 17:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!