Daha son nefesimi vermeden,
Başucuma üşüştü,
Can dediğim dostlarım…
Kimi boynuma geçirdi
Yağlı bir urgan,
Kimi de üstüme attı
Kara topraktan yorgan…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
