Biz bulutları yorgan edip çullarken üstümüze
Dünyanın en kafiyesiz kuşu eşlik ediyor türkümüze
Gecenin en gariban yıldızını hediye etsem sana
Gözlerindeki fırtına biraz olsun diner mi
Ya da ellerimdeki tavşan gölgesi gözyaşlarını kemirse
Her sene sıkılmadan
Bir dize ektim bu sevdaya
Ama sıkıldım her sene
Eylülde doğmaktan
Bir kerecik olsun
Nisanda doğsam yanında kıvrılıp
Üşüdüğünde geceleri
Bazen toprağı örterdim
Bazense denizi
Elime bile alamazken
Ölü bir kelebeği
İncitmekten korkarım
Yengem terzi bizim alt katta
O kadar güzel gelip gidiyor
Bir tanesinin yüreğini
Dikmedi yüreğime
Bu sensin işte
Denizden bana gelen sevgili
Saçların ıslak
Ayakların yalın
Bu sensin işte
Arkama dönmeden tanırım seni
Yaşamak daha zor değil sen yokken
Ekmek hâlâ yetmiş kuruş
Dam az akıtıyor
Elden ayaktan düşmedim
Hayat farksız gittiğinden beri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!