Yüzünde çamurlar gizlendi çocuğun
Yer, yüzüne sarıldı yeniden.
Yoksa yüzünde mi yoktu umut dedikleri zat,
Kalıplarıyla severdi insanoğlu,
Çocuk yer, yüzünün emanetinde.
Yerlere bırakıldı yüzü çocuğun,
Elinde kalan yalnız trajik son,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta