Camdan kalp Şiiri - Mehmet Kıran

Son fasılda camdan kalp gibi kırılıp dağılmış
Bir yanda hayallerim bir yanda suskunluğum
Nedensiz hıçkırıklara boğulan bedenim
İzbe duvarlarında bu şehrin matemi

Her gündüzde takılan maske gece ile iner
Sahte gülüşler sahte tebessümlerin yerini alır
Gecenin karanlığında başlar kahreden ıstıraplarım
Her içilen kadehte bin pişmanlığım vardır

Gözlerimde gözlerinin izi İstanbul sokaklarında
Yağan yağmur caddeleri ıslatır iken ben ise
sensizliğin sarhoşluğuyla sarılacak hayalini
Ararım her seferinde camdan kırılmış kalp parçalanmış
Hatıraları taşırım
Mehmet kıran