Cam Gibi Kırılgan Şiiri - Derin Akkurt

Bu şiiri bir kuşluk vaktinde oku
Dalından uzağa düşen bir yaprağın
toprağa olan hasreti say
Cam gibi kırılgan içimdeki çırpınan kuş
Her savruluş yeni bir imtihanı beraberinde getirdi
Her ayrılık nakışından sabırla sınadı beni

Nerede o coşkun akan nehir?
Kurumuş yatağında sadece suskunluk var
Ilgisizliğin kemiklerimi sızlatıyor her adımda
Oysa şemsiyesiz de gülümseyebilirdik yağmura

Kime karşı bu isyan?
Bunu mu reva gördün bana?
Yüzünde çeliğin soğuğu
Bir zamanlar mazlumdu şimdi tutsak bakışlar

Sözler çarpışmıyorsa aramızda
keskin bir kılıç gibi çizmiyorsa havayı
benden vazgeçtin demektir
Kim bilir kimler aldı yerimi
Öyleyse içimde kıyasıya bu çekişme niye?

Dudaklarımda sönmez bir alevdir yanan
Her an patlamaya hazır
pusuda bekleyen bir volkanın çığlığı gizli
Sevgi ve öfke
umut ve korku bir arada
İstemediğim bir olgunluğa taşıdın beni

Hangi yıldız düşer karanlıkta kağıda?
Tek bir gecede bir çığlıkla yandı
Bendeki umut ışığı tükenmez mi sandın?
Hasretin çektiğim en zorlu sınavdı

Aradığım bir denge noktası
Önemli olan sonrasında nasıl barıştığımızdı
Kusursuz değilim
Ben de sorgularım elbette
Allah beni kahretsin!
Sana gelince mantığım devre dışı
Söyle hangi meltem beni sana bu denli hapsetti?

Güneş bile batarken ufuklara
kızıllıkla öpüp vedalaşır dünyayla
Belki bir gün bir bahar esintisi gibi çıkıp gelirsin
O güne dek her satırda yürek burkan gerçekler
her cümlede bir kalp çarpıntısı
Bir hayatın özetine
bir aşkın bam teline nasıl da dokunuyor değil mi?