Cam Bardakta Şiiri - Hatice Güzen

Bardakta
dönen
sessizlikti zaman,
dibinde
bekleyen
kırık bir şekerim.

Eriyip
buharlaşmadım;
suskunlukta
yoğruldum ağır ağır.

Bekleyiş
çevremde
dönen bir rüzgâr gibi,
her şey
hafifleyip
duman oldu.

Camın içinden
dışa bakarken
zamanın ince sesi
usulca
içime
süzüldü.

Hayat,
bardağın içinde
saklanan
suskunluk muydu?
Dışarısı
berrak,
içerisi
ağır,
dokunulmaz,
taşınamaz.