Güneşi gölgeliyorken kelebeklerim sessiz ve sedasız..
Maviliği(ni) alıyor gökyüzünden ruhum elleriyle apansız..
Nefesim kesiliyor böyle anlarda düşündükçe seni..
Zamanın ve zeminin andaki arzularıyla ve de arsız..
Hislerim çehreni kuşatıyorken öylece..
Damlacıklar(ım) billur ırmaklar gibi akıyor..
Ben akıyor(um) soluklarında duraksız..
Ah bir de temmuz sıcaklığı gözler(in)de düşün..
Ve de gözler(in)de düşünün bendeki yansıması..
Huzur veriyor ruhuma..
Huzur veriyor safi ve yalansız..
...
(Ben uyumak istemiyorum..)
(Ben uyanmak istemiyorum..)
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 23:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İki kalem.. biri siyah.. biri simsiyah.. Bir de kağıt.. beyaz.. bembeyaz.. Yazılanlar mı.. işte onlar grimsi biraz.. (~.~)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!