Gecenin sabaha en uzak dakikasında
Oturursun ağaçtan bir iskemleye
Yanı başında ud, kanun, klarnet
Kulağında bir hicaz taksim...
Danışırsın durumu bir büyüğe
Başlar dökmeye içindeki berraklığı
O döktükçe anlarsın ya da anladığını sanırsın
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Herkes kendi hikayesinin içinde dönüp duruyor, aynı sorular, aynı cevaplar.... Hayaller ve keşkeler ama ayıldığında yine aynı dünya aynı....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta