Yakamozlar vardı sandal giderken
Küreğe asıldık düştü parıltı
Yâd ettik geçmişi an gibi erken
Zihnimize doldu yaldız pırıltı.
Mehtabın o şavkı ne güzel vurdu
Sanki içimizi okşayıp sardı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta